Μπεζ

Η Μπεζ μας βρήκε στο καινούργιο μας σπίτι. Ακολούθησε την μυρωδιά της και βρήκε το μπωλ με το καθημερινό φαγητό για τα αδέσποτα.

Έκτοτε, τυπική ερχόταν κάθε πρωί και κάθε βράδυ. Την φωνάζαμε "Μπεζάκι" για να την ξεχωρίσουμε από τα λοιπά αδεσποτάκια μας. Τελικά, το όνομα αυτό της έμεινε... Το Μπεζάκι έτρωγε και στη συνέχεια κοιτούσε με τις ώρες με τα τεράστια μάτια της μέσα από την τζαμαρία το γατόπιστο. Ήταν περήφανη, ωστόσο είχε ένα παράπονο και μια περιέργεια στο βλέμμα της "γιατί άραγε να μην μπορώ να μπω κι εγώ μέσα;".

Ο Δ ανέλαβε να την στειρώσει μετά την πρώτη γέννα της. Γρήγορα διαπιστώσαμε ότι ήταν γατούλα με ειδικές ανάγκες... ήταν κουφή. Τί τύχη θα είχε ένα κουφό γατί σε μια γειτονιά της Λεωφ. Αλίμου;

Ο κανόνας "τελίας και παύλας" δεν ήθελε κάτι παραπάνω για να σπάσει...

Η Μπεζ δεν είναι σαν τα υπόλοιπα γατιά. Κοιμάται πολλές ώρες την ημέρα και συνήθως κρύβεται διότι τα υπόλοιπα γατιά του γατόσπιτου την κυνηγάνε. Στο ζωϊκό βασίλειο, μειονεκτικά ζώα γίνονται αντιληπτά από τα υγιή και συχνά κακοποιούνται... Στο ζωϊκό βασίλειο δεν συγχωρείται η αναπηρία...

Προστατεύουμε την Μπεζ, όσο μπορούμε. Αποφασίσαμε να της χαρίσουμε την ζωή μέσα στο σπίτι, αφού έξω δεν είχε καμία ελπίδα... Ως αντάλλαγμα, είναι πολύ χαδιάρα με εμάς (μόνο) και μικροσκοπική στο σώμα. Το υποκοριστικό της είναι "μικρούλα"...

Ο Χουζούρης την μισεί θανάσιμα... Ο Παύλας και η Ruby την κυνηγάνε... Μόνο ο Τελίας φαίνεται να της χαρίζει την αδιαφορία του, αρκεί να μην τύχει να μοιραστεί το πιάτο του...